Ünye | |
TARİHİ 1944-1945 arasında Kılıç Kökten'ce yapılan araştırmalarda, Ünye-Fatsa yörelerinde yer alan doğal mağaralar ve ırmak şekillerindeki çakmaktaşından yapılmış gereçler bulunmuştur. Yine Kılıç Kökten'in 1963'te yaptığı bir başka araştırmada, Cevizdere boyunda Al, Orta ve Üst Paleolitik Dönem buluntularına rastlanmıştır. Kent, İÖ VIII. yy'da Sinop'tan buraya gelen Melitoslular'ca kurulmuştur. Bu sırada yörede Khalibler'in yaşadığı bilinmektedir. Kimi yazarlar eski Yunanlılar'ın çeliği Khalibler'den öğrendiklerini ileri sürerler. 1204'te Rum Pontos İmparatorluğu kurulunca, Ünye de |
|
bu
devletin sınırları içinde kaldı. 1214'te Rum Pontos İmparatorluğu kurulunca, Ünye
de bu devletin sınırları içinde kaldı. 1214'te Sinop'tan Ünye'ye dek olan yerleri
ele geçiren Anadolu Selçukluları, 1228'de yöreyi kısa bir süre için, Rum Pontos
İmparatorluğu'na bırakmak zorunda kaldılar. I. Alaeddin Keykubad (1220-1237)
zamanında Ünye bir kez daha Selçuklu yönetimini tanıdı. 1346'da kent Hacı
Emiroğulları'nın yönetimine girdi ve 1461'de kesin olarak Osmanlı topraklarına
katıldı. Evliya Çelebi Ünye'nin Rum Pontos İmparatorlarından Ünyes'ce kurulduğunu ve adını buradan aldığını yazar. Ünye adı bazı kaynaklarda Oenes, Oinoie, Onea olarak geçmektedir. Bu adların ortak kökeni Yunanca'da "iyi şarap" anlamına gelmekte, ayrıca Ünye'nin eskiden şarapları ile ünlü olduğu da bilinmektedir. Şemseddin Sami XIX. yy'da Ünye'yi şöyle anlatır: "Trabzon Vilayeti'nin Canik Sancağı'na bağlı kaza merkezi bir kasabadır. |
|
6.700 kişilik nüfusu vardır. Limanındaki tezgahlarda gemi
yapılır.Ticareti oldukça canlıdır. Kırım ve İstanbul'a ticaret ilişkisi
süreklidir. Kazanın toplam nüfusu 50.778'dir. Başlıca tarım ürünleri tahıl,
baklagiller, keten, kenevir, sebze ve meyvedir. Kazada mermer ve madencilikle
uğraşanların sayısı günden güne artmaktadır. Ayrıca kazada simli kurşun
(gümüşlü kurşun), demir ve mangenez gibi madenler de işletilir". Ali Cevad ise Ünye'ye ilişkin olarak şunları yazar: "Trabzon Vilayeti'nin Canik Sancağı'na bağlı kaza merkezi bir kasabadır. Tüm kazanın 25.000'i Müslüman, 8.000'i Rum, 5.000'i Gürcü, 2.000'i Ermeni olmak üzere 40.000 nüfusu vardır. Kaza Karauç Nahiyesi'yle 104 köyden oluşur. Tüm kazada 1 rüştiye, birçok sıbyan okulu, 75 cami ve mescit, 2 han, 3 hamam ve 400 dükkan vardır". |
|
GENEL Ordu'nun batısında yer alan bir kıyı ilçesidir. İlçe, doğadan Fatsa, güneyden Kumru ve Akkuş İlçeleri, batıdan da Çaybaşı ve İkizce ve İkizce İlçeleri ve Samsun İli'yle çevrilmiştir. Samsun-Trabzon kıyı yolu üzerindedir. ünye'yi bu yol kıyı illerine, Ünye-Akkuş yolu da iç kesimlere bağlamaktadır. |
|
İlçenin ortalama yükseltisi 10 metredir. Ünye, 1920'de Samsundan
ayrılarak Ordu'ya bağlanmış, Cumhuriyet'in ilanıyla Ordu İl olunca da, ona bağlı
bir ilçe olmuştur. 1997 yılı Genel Nüfus Sayımına göre İlçe merkezinin nüfusu 54.518, köyleriyle birlikte toplam nüfusu 123.476'dır *. |
|
Ünye'nin
ekonomisi tarım ağırlıklıdır. Fındık başta olmak üzere, mısır, pirinç ve
öbür tarla bitkileriyle orman ürünleri yetiştirilir. Hayvancılık ve hayvansal
ürünler üretimi önemlidir. Ünye'de, ilin en önemli sanayi kuruluşlarından biri
olan çimento fabrikası vardır. Ünye, ekonomik açıdın hem Samsun, hem de Ordu'nun
etki alanındadır. Ünye, Samsun ve Ordu'ya aşağı yukarı aynı (Samsun'a 85 km.,
Ordu'ya 80 km) uzaklıktadır. İlçe kıyılarında doğal plajlar vardır. Bunlardan, kentisn batısında 1 km uzaklıktaki Çamlık, 3 km uzaklıktaki Uzunkum ve 8 km uzaklıktaki Göleli ve Curi ünlüleridir. |
|
* Devlet İstatistik Enstitüsü (www.die.gov.tr) |